Vox leser fredagslyrikk - Jan Magnus Bruheim

Det er mulig at dette diktet er en reprise, men da er det så lenge siden at det spiller ingen rolle. Det er heller intet forsøk på å moralisere. Man får leve livet som man vil. Men litt ettertanke skader vel ikke. En av mine favoritter er Jan Magnus Bruheim. Egentlig fra Sjåk, men bodde i noen år i Botnane, like ved min fødeby Florø.

DEN ANNSAME

Han har ikkje stund til å stogge
og ikkje tid til å sjå.
Menneske som han møter,
dei ansar han aldri på.

Det gjeld um å fara fort.
Mykje var det å gjera.
Det auka dess meir han fekk gjort.

Så lid det til endes på dagen.
Han står der, studd over stav
og spør: Kva har livet gjeve
og kvar er det vorte av?

Slik jaga han gjennom livet
utan å få det fatt.
Ei glede sprang etter på vegen
men nådde han aldri att.